Υπάρχουν παιδιά σε γωνιές της γης, τα οποία δεν έχουν παιχνίδια, υπολογιστές, κινητά κλπ. “Παιχνίδι” τους η αξίνα και το φτυάρι… σε έναν καθημερινό αγώνα για την εξασφάλιση αγαθών για την επιβίωσή τους… Δύσκολη ζωή, απάνθρωπη. Τίποτα δεν θυμίζει την παιδική ξεγνοιασιά των δικών μας παιδιών. Όμως, στο χαμογελαστό και φωτεινό πρόσωπο των παιδιών της Αφρικής καθρεπτίζεται η παιδική αθωότητα, που όλοι μας λησμονούμε.
Τα ομαδικά τους παιχνίδια έχουν κάτι “διαφορετικό” από τα δικά μας. Μπάλες ποδοσφαίρου από τυλιγμένα πλαστικά και χαρτιά, αυτοκινητάκια φτιαγμένα από ξύλα ή πλαστικά κουτιά. Και για γλύκισμα μια καραμέλα που μπορεί να μοιραστεί σε πολλά κομματάκια, για να γευθούν τη γευθούν όλα τα αδελφάκια.
Το συνηθισμένο όμως γλύκισμα είναι ζαχαροκάλαμο, το οποίο μασάνε για να γευθούν μόνο τη γλυκιά ουσία που περιέχει. Τι κι αν δεν έχουν ζαχαροπλαστεία και όμορφα γλυκίσματα; Η γλύκα της ψυχής τους απαλύνει τον πόνο της απάνθρωπης καθημερινότητας.
Μπορούμε να ομορφύνουμε την καθημερινότητα τους! Ας το πράξουμε με την καρδιά μας! Αξίζει τον κόπο!
