Στην καρδιά της Κεντρικής Τανζανίας, ανάμεσα στους κατάφυτους λόφους και τα ταπεινά σπίτια των χωριών Κιπέρα και Καλέγκα, ο ουρανός ενώθηκε με τη γη για να τιμήσει τους Αγίους Ενδόξους Θεοστέπτους και Ισαποστόλους Μεγάλους Βασιλείς Κωνσταντίνο και Ελένη. Ημέρα χαρμόσυνη, γεμάτη συγκίνηση και χάρη, καθώς πλήθος πιστών συγκεντρώθηκε στους πανηγυρίζοντες Ιερούς Ναούς για να συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία.
Οι ναοί, στολισμένοι με λουλούδια και υφαντά ντόπιων χρωμάτων, έγιναν επίκεντρο προσευχής και ευλογίας. Τα πρόσωπα των πιστών έλαμπαν, φωτισμένα από την ελπίδα και την πνευματική χαρά, ενώ οι φωνές τους υμνούσαν τον Κύριο με θέρμη και ευλάβεια. Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε με ιεροπρέπεια, γεμίζοντας τις καρδιές μικρών και μεγάλων με ειρήνη και παρηγοριά.
Μετά το πέρας της λειτουργίας, μια άλλη μορφή αγάπης πήρε σάρκα και οστά: το κοινό γεύμα. Κάτω από τα δέντρα στους προαύλιους χώρους των Ναών, προετοιμάστηκε με ιδιαίτερο μεράκι και φροντίδα και διαμοιράστηκε φαγητό σε όλους – κανείς δεν έφυγε νηστικός, κανείς δεν αισθάνθηκε μόνος.
Τα γεύματα ήταν προσφορά των αδελφών μας:
•Αικατερίνης, υπέρ αναπαύσεως Θεοδώρου, Δημητρίου, Ελένης και Κωνσταντίνου
•Αριστέγου Γεωργίας, υπέρ αναπαύσεως Παναγιώτου, Γεωργίου και Σωτηρίας.
Η Πανήγυρις και το γεύμα ήταν μια γιορτή της πίστης, που αποδεικνύει ότι η Εκκλησία είναι ζωντανή, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου – και ότι η αγάπη των μελών της Εκκλησίας, δεν γνωρίζει σύνορα, φτάνει παντού όπου υπάρχουν πονεμένες ψυχές να τη δεχτούν.
